Odzież robocza może zostać wpisana w koszty uzyskania przychodu, jednakże w ściśle określonych przypadkach. Pierwszy z nich to zakup odzieży, która nie będzie posiadała cech odzieży osobistej.
W praktyce oznacza to, iż nie będzie ona możliwa do wykorzystania w innych celach niż zawodowe. Odzież ochronna oraz np. koszulki z logo firmy spełnią ten warunek. Drugi warunek to wykorzystywanie odzieży w pracy, zapewniającej zysk firmie. Oznacza to, iż zakup ubrań powinien być uzasadniony konkretnym profilem działalności firmy (jeżeli kupisz pracownikowi kalosze, w których będzie kosił trawnik przed siedzibą firmy, to nie są one traktowane jako odzież służąca generowaniu zysku przedsiębiorstwa).
W przypadku pracowników firm produkcyjnych nie ma większych problemów ze zinterpretowaniem przepisów. Zupełnie inaczej przedstawia się kwestia zakupu garnituru czy garsonki dla pracowników obsługi klienta. Muszą one posiadać trwały emblemat, charakterystyczną kolorystykę bądź krój, by mogły zostać uznane za koszt firmy.